ค่าการนำความร้อนของเพชรสูงถึง 2000W/(m·K) ซึ่งต่ำกว่ากราฟีน แต่สูงกว่าวัสดุอื่นๆ มากกราฟีนนำไฟฟ้าได้ในขณะที่เพชรไม่นำไฟฟ้าและเป็นวัสดุฉนวน ดังนั้นเพชรจึงเหมาะสำหรับการใช้งานที่เป็นฉนวน

เพชรมีคุณสมบัติทางความร้อนที่ไม่เหมือนใคร (ค่าการนำความร้อนสูงเป็นพิเศษและค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวที่จับคู่กับชิปของเซมิคอนดักเตอร์) ทำให้เป็นวัสดุพื้นผิวที่กระจายความร้อนที่ต้องการอย่างไรก็ตาม การเตรียมเพชรเม็ดเดียวให้เป็นบล็อกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และความแข็งของเพชรนั้นสูงมาก และวัสดุบล็อกเพชรนั้นยากต่อการประมวลผลดังนั้น การใช้งานจริงจะถูกนำไปใช้กับวัสดุพื้นผิวการระบายความร้อนในรูปแบบของ "วัสดุคอมโพสิตเมทริกซ์โลหะเสริมอนุภาคเพชร" หรือ "วัสดุคอมโพสิตเมทริกซ์เพชร/โลหะ CVD"วัสดุเมทริกซ์โลหะทั่วไปส่วนใหญ่ประกอบด้วย Al, Cu และ Ag

จากการวิจัยพบว่าหลังจาก 0.1% ของปริมาณโบรอนไนไตรด์ในวัสดุคอมโพสิตความร้อนชนิดโพลีเฮกซาเมทิลีนอะดิปาไมด์ (PA66) ถูกแทนที่ด้วยนาโนไดมอนด์ ค่าการนำความร้อนของวัสดุจะเพิ่มขึ้นประมาณ 25%ด้วยการปรับปรุงคุณสมบัติของนาโนไดมอนด์และโพลิเมอร์ให้ดียิ่งขึ้น Carbodeon ในฟินแลนด์ไม่เพียงแต่รักษาค่าการนำความร้อนดั้งเดิมของวัสดุ แต่ยังลดการใช้นาโนไดมอนด์ได้มากถึง 70% ในระหว่างกระบวนการผลิต ซึ่งช่วยลดต้นทุนการผลิตได้อย่างมาก .
วัสดุคอมโพสิตระบายความร้อนชนิดใหม่นี้ได้รับการพัฒนาโดยศูนย์วิจัยเทคโนโลยี VTT ของฟินแลนด์ และทดสอบและตรวจสอบโดยบริษัทเยอรมัน 3M

สำหรับวัสดุที่มีความต้องการการนำความร้อนสูงขึ้น สามารถปรับปรุงและปรับปรุงค่าการนำความร้อนได้อย่างมากโดยการเติมเพชรนาโน 1.5% ต่อ 20% ของสารตัวนำความร้อน
สารตัวนำความร้อนแบบนาโนไดมอนด์ที่ได้รับการปรับปรุงไม่มีผลกระทบต่อคุณสมบัติของฉนวนไฟฟ้าและคุณสมบัติอื่นๆ ของวัสดุ และไม่ทำให้เครื่องมือสึกหรอ และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ อุปกรณ์ LED และสาขาอื่นๆ