هیدروژن به دلیل منابع فراوان، تجدیدپذیر، راندمان حرارتی بالا، انتشار بدون آلودگی و کربن توجه زیادی را به خود جلب کرده است.کلید ارتقای انرژی هیدروژن در نحوه ذخیره هیدروژن نهفته است.
در اینجا ما برخی از اطلاعات را در مورد مواد ذخیره سازی نانو هیدروژن به شرح زیر جمع آوری می کنیم:

1. اولین پالادیوم فلزی کشف شده، 1 حجم پالادیوم می تواند صدها حجم هیدروژن را حل کند، اما پالادیوم گران است و ارزش عملی ندارد.

2. دامنه مواد ذخیره سازی هیدروژن به طور فزاینده ای در حال گسترش به آلیاژهای فلزات واسطه است.به عنوان مثال، ترکیبات بین فلزی نیکل بیسموت دارای خاصیت جذب برگشت پذیر و آزادسازی هیدروژن هستند:
هر گرم آلیاژ نیکل بیسموت می تواند 0.157 لیتر هیدروژن را در خود ذخیره کند که با حرارت دادن کمی دوباره آزاد می شود.LaNi5 یک آلیاژ مبتنی بر نیکل است.آلیاژ مبتنی بر آهن می تواند به عنوان یک ماده ذخیره سازی هیدروژن با TiFe استفاده شود و می تواند 0.18 لیتر هیدروژن در هر گرم TiFe را جذب و ذخیره کند.سایر آلیاژهای مبتنی بر منیزیم مانند Mg2Cu، Mg2Ni و غیره نسبتاً ارزان هستند.

3.نانولوله های کربنیهدایت حرارتی خوب، پایداری حرارتی و خواص جذب هیدروژن عالی دارند.آنها افزودنی های خوبی برای مواد ذخیره سازی هیدروژن مبتنی بر منیزیم هستند.

نانولوله های کربنی تک جداره (SWCNTS)یک کاربرد امیدوارکننده در توسعه مواد ذخیره‌سازی هیدروژن تحت استراتژی‌های انرژی جدید دارند.نتایج نشان می‌دهد که حداکثر درجه هیدروژناسیون نانولوله‌های کربنی به قطر نانولوله‌های کربنی بستگی دارد.

برای مجتمع نانولوله کربنی تک جداره با قطر حدود 2 نانومتر، درجه هیدروژناسیون کامپوزیت نانولوله کربنی-هیدروژن تقریباً 100٪ است و ظرفیت ذخیره سازی هیدروژن بر حسب وزن بیش از 7٪ از طریق تشکیل کربن برگشت پذیر است. پیوندهای هیدروژنی دارد و در دمای اتاق پایدار است.