Nano-antibacteriële materialen zijn een soort nieuwe materialen met antibacteriële eigenschappen.Na de opkomst van nanotechnologie worden antibacteriële middelen via bepaalde methoden en technieken bereid tot antibacteriële middelen op nanoschaal en vervolgens met bepaalde antibacteriële dragers bereid tot een materiaal met antibacteriële eigenschappen.

Classificatie van nano-antibacteriële materialen

1. Metalen nano-antibacteriële materialen

De metaalionen die worden gebruikt in anorganische nano-antibacteriële materialen zijn zilver, koper, zink en dergelijke die veilig zijn voor het menselijk lichaam.
Ag+ is giftig voor prokaryoten (bacteriën) en heeft geen toxische effecten op eukaryote cellen.Het antibacteriële vermogen is het sterkste van verschillende metaalionen die veilig kunnen worden gebruikt.Nano-zilverheeft een sterk dodend effect op verschillende bacteriën.Vanwege de niet-toxische, breedspectrum- en goede antibacteriële eigenschappen domineren op nanozilver gebaseerde anorganische antibacteriële materialen momenteel anorganische antibacteriële materialen en worden ze veel gebruikt in medische producten, civiel textiel en huishoudelijke apparaten.

2. Fotokatalytische nano-antibacteriële materialen
Fotokatalytische nano-antibacteriële materialen verwijzen naar een klasse van anorganische halfgeleidermaterialen die worden weergegeven door nano-TiO2(titaandioxide nanodeeltjes), die fotokatalytische eigenschappen hebben, zoals nano-TiO2, ZnO(zinkoxide nanodeeltjes), WO3(wolfraamoxide nanodeeltjes), ZrO2(zirkoniumdioxide nanodeeltjes), V2O3(vanadiumoxide nanodeeltjes), SnO2(nanodeeltjes van tinoxide), SiC(nanodeeltjes van siliciumcarbide), en hun composieten.In termen van procedures en kostenprestaties heeft nano-TiO2 grote voordelen ten opzichte van verschillende andere fotokatalytische antibacteriële materialen: nano-TiO2 kan niet alleen de bacteriële vruchtbaarheid beïnvloeden, maar ook de buitenste laag van bacteriële cellen aantasten, het celmembraan binnendringen, de bacteriën, en voorkomen secundaire vervuiling veroorzaakt door endotoxine.

3. Anorganische nano-antibacteriële materialen gemodificeerd met quaternair ammoniumzout

Dergelijke antibacteriële materialen worden vaak gebruikt in het geïntercaleerde nano-antibacteriële materiaal montmorilloniet, nano-antibacterieel materiaal nano-SiO2-deeltjes (siliciumdioxide nanodeeltjes) met geënte structuur.Anorganische nano-SiO2-deeltjes worden gebruikt als dopingfase in kunststoffen en worden niet gemakkelijk gemigreerd en geprecipiteerd door plastic verpakking, zodat het antibacteriële plastic goed en langdurig antibacterieel is.

4. Samengestelde nano-antibacteriële materialen
Momenteel gebruiken de meeste nano-antibacteriële materialen een enkel nano-antibacterieel materiaal, dat bepaalde beperkingen heeft.Daarom is het ontwerpen en ontwikkelen van een nieuw type antibacteriële materialen met een snelle en efficiënte sterilisatiefunctie een belangrijke richting geworden voor het huidige onderzoek naar uitbreiding van nanotechnologie.

Belangrijkste toepassingsgebieden van nano-antibacteriële materialen
1. Nano-antibacteriële coating
2. Nano antibacterieel plastic
3. Nano-antibacteriële vezels
4. Nano-antibacteriële keramiek
5. Nano antibacteriële bouwmaterialen

Nano-antibacteriële materialen hebben veel uitstekende eigenschappen die verschillen van macroscopische composietmaterialen, zoals hoge hittebestendigheid, gebruiksvriendelijkheid, stabiele chemische eigenschappen, langdurig antibacterieel spectrum en veiligheid, waardoor nano-antibacteriële materialen op grote schaal worden gebruikt in bouwmaterialen, keramiek, sanitair, textiel, kunststoffen en vele andere gebieden.Er wordt aangenomen dat met de verdieping van het wetenschappelijk onderzoek nano-antibacteriële materialen een steeds belangrijkere rol zullen spelen op verschillende gebieden zoals geneeskunde, dagelijks gebruik, chemische industrie en bouwmaterialen.