วันนี้เราต้องการแบ่งปันวัสดุอนุภาคนาโนที่ใช้ต้านเชื้อแบคทีเรียดังต่อไปนี้:

1. นาโนซิลเวอร์

หลักการต้านแบคทีเรียของวัสดุนาโนซิลเวอร์

(1).เปลี่ยนการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์การบำบัดแบคทีเรียด้วยนาโนซิลเวอร์สามารถเปลี่ยนการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ นำไปสู่การสูญเสียสารอาหารและเมแทบอไลต์จำนวนมาก และทำให้เซลล์ตายในที่สุด

(2).ซิลเวอร์ไอออนทำลาย DNA

(3).ลดการทำงานของดีไฮโดรจีเนส

(4).ความเครียดออกซิเดชันนาโนซิลเวอร์สามารถกระตุ้นเซลล์ให้ผลิต ROS ซึ่งไปลดปริมาณโคเอนไซม์ II (NADPH) ออกซิเดสอินฮิบิเตอร์ (DPI) ที่ลดลง ซึ่งนำไปสู่การตายของเซลล์

ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง: ผงเงินนาโน, ของเหลวต้านเชื้อแบคทีเรียสีเงิน, ของเหลวต้านเชื้อแบคทีเรียสีเงินใส

2.นาโนซิงค์ออกไซด์ 

กลไกการต้านแบคทีเรียของนาโนซิงค์ออกไซด์ ZNO มี 2 กลไก:

(1).กลไกการต้านแบคทีเรียด้วยโฟโตคะตาไลติกกล่าวคือ นาโนซิงค์ออกไซด์สามารถย่อยสลายอิเล็กตรอนที่มีประจุลบในน้ำและอากาศภายใต้การฉายรังสีของแสงแดด โดยเฉพาะแสงอัลตราไวโอเลต โดยปล่อยให้มีรูที่มีประจุบวกซึ่งสามารถกระตุ้นการเปลี่ยนแปลงของออกซิเจนในอากาศได้เป็นออกซิเจนที่ใช้งานอยู่และออกซิไดซ์กับจุลินทรีย์หลายชนิด จึงฆ่าแบคทีเรียได้

(2).กลไกการต้านแบคทีเรียของการแตกตัวของไอออนโลหะคือไอออนของสังกะสีจะค่อยๆ ปล่อยออกมาเมื่อสัมผัสกับแบคทีเรีย มันจะรวมตัวกับโปรติเอสที่ใช้งานอยู่ในแบคทีเรียเพื่อทำให้มันไม่ทำงาน ซึ่งจะเป็นการฆ่าแบคทีเรีย

3. นาโนไททาเนียมออกไซด์

นาโนไททาเนียมไดออกไซด์จะย่อยสลายแบคทีเรียภายใต้การทำงานของโฟโตคะตาไลซิสเพื่อให้ได้ผลต้านแบคทีเรียเนื่องจากโครงสร้างทางอิเล็กทรอนิกส์ของนาโนไททาเนียมไดออกไซด์มีลักษณะเป็นแถบวาเลนซ์ TiO2 เต็มรูปแบบและแถบการนำไฟฟ้าที่ว่างเปล่า ในระบบน้ำและอากาศ นาโนไททาเนียมไดออกไซด์จะสัมผัสกับแสงแดด โดยเฉพาะรังสีอัลตราไวโอเลต เมื่อพลังงานอิเล็กตรอนไปถึงหรือ เกินช่องว่างวงของมันได้เวลา.อิเล็กตรอนสามารถถูกกระตุ้นจากแถบเวเลนซ์ไปยังแถบการนำไฟฟ้า และรูที่สอดคล้องกันจะถูกสร้างขึ้นในแถบเวเลนซ์ นั่นคือคู่ของอิเล็กตรอนและรูจะถูกสร้างขึ้นภายใต้การกระทำของสนามไฟฟ้า อิเล็กตรอนและโฮลจะถูกแยกออกจากกันและย้ายไปยังตำแหน่งต่างๆ บนพื้นผิวของอนุภาคปฏิกิริยาต่างๆ เกิดขึ้นออกซิเจนที่ติดอยู่บนพื้นผิวของ TiO2 จะดูดซับและดักจับอิเล็กตรอนเพื่อสร้าง O2 และอนุมูลไอออนของซุปเปอร์ออกไซด์ที่สร้างขึ้นจะทำปฏิกิริยา (ออกซิไดซ์) กับสารอินทรีย์ส่วนใหญ่ในขณะเดียวกันก็สามารถทำปฏิกิริยากับสารอินทรีย์ในแบคทีเรียเพื่อสร้าง CO2 และ H2O;ในขณะที่รูออกซิไดซ์ OH และ H2O ที่ดูดซับบนพื้นผิวของ TiO2 ถึง ·OH ··OH มีความสามารถในการออกซิไดซ์ที่รุนแรง โจมตีพันธะที่ไม่อิ่มตัวของสารอินทรีย์หรือสกัด H อะตอม สร้างอนุมูลอิสระใหม่ กระตุ้นปฏิกิริยาลูกโซ่ และในที่สุดก็ทำให้เกิด แบคทีเรียในการย่อยสลาย

4. ทองแดงนาโนนาโนคอปเปอร์ออกไซด์, นาโนคัพรัสออกไซด์

อนุภาคนาโนทองแดงที่มีประจุบวกและแบคทีเรียที่มีประจุลบทำให้อนุภาคนาโนทองแดงสัมผัสกับแบคทีเรียผ่านแรงดึงดูดประจุ จากนั้นอนุภาคนาโนทองแดงจะเข้าสู่เซลล์ของแบคทีเรีย ทำให้ผนังเซลล์ของแบคทีเรียแตกและของเหลวในเซลล์จะไหล ออก.การตายของแบคทีเรียอนุภาคนาโนทองแดงที่เข้าไปในเซลล์ในเวลาเดียวกันสามารถโต้ตอบกับเอนไซม์โปรตีนในเซลล์แบคทีเรียได้ ดังนั้นเอนไซม์จึงถูกทำให้เสียสภาพและหยุดทำงาน ซึ่งจะเป็นการฆ่าแบคทีเรีย

ทั้งธาตุทองแดงและสารประกอบของทองแดงมีคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งจริงๆ แล้วก็คือไอออนของทองแดงทั้งหมดในการฆ่าเชื้อ

ขนาดอนุภาคที่เล็กลง ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียก็จะยิ่งดีในแง่ของวัสดุต้านแบคทีเรีย ซึ่งเป็นผลขนาดที่เล็ก

5.กราฟีน

ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียของวัสดุกราฟีนส่วนใหญ่ประกอบด้วยกลไกสี่ประการ:

(1).การเจาะทางกายภาพหรือกลไกการตัดด้วย "มีดนาโน"

(2).การทำลายแบคทีเรีย/เมมเบรนที่เกิดจากความเครียดออกซิเดชัน

(3).บล็อกการขนส่งเมมเบรนและ/หรือบล็อกการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่เกิดจากการเคลือบ;

(4).เยื่อหุ้มเซลล์ไม่เสถียรโดยการแทรกและทำลายวัสดุเยื่อหุ้มเซลล์

ตามสถานะการสัมผัสที่แตกต่างกันของวัสดุกราฟีนและแบคทีเรีย กลไกหลายอย่างที่กล่าวถึงข้างต้นทำงานร่วมกันทำให้เกิดการทำลายเยื่อหุ้มเซลล์อย่างสมบูรณ์ (ฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย) และยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย (ผลแบคทีเรีย)